[vc_row][vc_column][vc_column_text]
Καθιερωμένη από τον ΟΗΕ ως η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία από το 1992, η 3η Δεκεμβρίου αποτελεί μία ημέρα-ωδή στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα και την αναγνώριση της μοναδικότητας κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν πρόκειται για μία ακόμη κατ’ επίφαση ευκαιρία ένδειξης ανθρωπιάς, αλλά για μία ημέρα που αποσκοπεί στην ουσιαστική ευαισθητοποίηση όλων μας και την έναρξη δράσεων κινητοποίησης για την υγιή ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνική ζωή.
Εκτός από την κοινωνική όμως, έχουν κάθε δικαίωμα και στην απόλαυση της σεξουαλικής ζωής και στην ελεύθερη εξερεύνηση της σεξουαλικής τους ταυτότητας. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σεξουαλικά όντα και έχουν σεξουαλικές σκέψεις, στάσεις, συναισθήματα και φαντασιώσεις, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η σωματική ή διανοητική αναπηρία δεν αλλάζει τη σεξουαλικότητα και τη βαθύτερη επιθυμία της να εκφραστεί.
Μάλιστα, και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η σεξουαλικότητα είναι μια βασική ανάγκη και πτυχή του ανθρώπου που δεν μπορεί να διαχωριστεί από τις υπόλοιπες.
Εάν η αναπηρία βλάπτει τη φυσική ικανότητα του ατόμου να απολαμβάνει μια κανονική σεξουαλική ζωή ή προκαλεί οποιαδήποτε ανησυχία σχετικά με αυτή, είναι συχνό φαινόμενο να δημιουργούνται προβληματισμοί και ανησυχίες. Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί ότι η ανησυχία αυτή δεν αποτελεί αποκλειστικό «προνόμιο» ανθρώπων με αναπηρία: Πολλοί άνθρωποι – με ή χωρίς αναπηρία – έχουν άγχος για το σεξ και τη σεξουαλική τους απόδοση και πρόκειται για απολύτως φυσιολογικά συναισθήματα.
Προβληματισμοί που μπορεί να απασχολούν ένα άτομο με κινητικά προβλήματα αναφορικά με το σεξ
- Ανησυχία για την εύρεση συντρόφου
- Ανησυχία για το αν θα θεωρηθεί ελκυστικός στον ερωτικό σύντροφο
- Έλλειψη εμπιστοσύνης για τις σεξουαλικές του ικανότητες ή αποδόσεις
- Ανησυχία για το πώς κινείται ή λειτουργεί το σώμα του
- Άγχος για τα συναισθήματα του ερωτικού συντρόφου
- Ανησυχία για τον πόνο κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα
- Ανησυχία για το εάν είναι δυνατή η απόκτηση παιδιών
- Ανησυχία για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι και για τις κοινωνικές διακρίσεις
Όσον αφορά τους δύο τελευταίους προβληματισμούς, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η γονιμότητα και η γονεϊκότητα είναι απολύτως εφικτά και για τα άτομα με αναπηρία.
Σαφέστατα, αν τα άτομα αυτά νιώσουν ότι τα συναισθήματά τους για την αναπηρία και τις επιπτώσεις της στη σεξουαλική τους ζωή είναι μη διαχειρίσιμα, θα ήταν καλό να μιλήσουν με έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
Ακόμη, οι ειδικοί γιατροί που παρακολουθούν τα άτομα με αναπηρία είναι σε θέση να παρέχουν συμβουλές για την κάθε μοναδική κατάσταση, πάντα με εξατομικευμένη προσέγγιση. Ενδεχομένως κάποια σεξουαλικά βοηθήματα, ειδικές συσκευές ή συγκεκριμένες μέθοδοι μπορούν να τους εξασφαλίσουν μία κανονική σεξουαλική ζωή.
Κοινωνικοί μύθοι σχετικά με την αναπηρία και τη σεξουαλικότητα
Οι κοινωνικοί μύθοι και τα στερεότυπα γύρω από την αναπηρία και τη σεξουαλικότητα είναι απογοητευτικά, αναληθή και παρωχημένα. Μερικοί από αυτούς τους μύθους αφορούν το κατά πόσο ένα άτομο με αναπηρία χρειάζεται το σεξ, αν μπορεί να είναι σεξουαλικά ενεργό, αν έχει σεξουαλικές ανάγκες (πολλοί θεωρούν τους ανάπηρους ασέξουαλ) ή αν μπορεί να αποκτήσει παιδιά.
Ακόμη, πολλοί είναι όσοι αντιμετωπίζουν το σεξ για άτομα με αναπηρία ως θέμα ταμπού και σπάνια το συζητούν ανοιχτά. Φυσικά σε όλα τα παραπάνω συμβάλλει και η ίδια η κοινωνία που με τα προβαλλόμενα πρότυπα τείνει να δημιουργεί μια κίβδηλη, εξιδανικευμένη εικόνα περί του ποιος μπορεί να θεωρηθεί σεξουαλικά ελκυστικός. Έτσι, όποιος – με αναπηρία ή μη – δεν ανταποκρίνεται στο πρότυπο αυτό, εν τέλει αισθάνεται μη αξιέραστος.
Οι πληροφορίες σχετικά με την αναπηρία και το σεξ τείνουν να εστιάζουν μόνο στη λειτουργικότητα ή τη γονιμότητα και όχι στα απόλυτα φυσικά συναισθήματα της έλξης, της επιθυμίας και της αγάπης. Πολλές φορές, αυτοί οι μύθοι και η παραπληροφόρηση μπορεί να επηρεάσουν τη ζωή και τις σκέψεις του ατόμου με ειδικές ικανότητες γύρω από το σεξ, καταλήγοντας να το αποφεύγει, να καταπιέζει τις ανάγκες του και να μην επιδιώκει την εύρεση συντρόφου.
Σημασία των συναισθημάτων
Ακριβώς όπως η σεξουαλικότητα είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής, το ίδιο ισχύει και για την αγάπη.
Στον πυρήνα τους, οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να αγαπηθούν και να γίνουν αποδεκτοί, είτε έχουν αναπηρία είτε όχι. Είναι σημαντικό τα άτομα με ειδικές ανάγκες να θυμούνται ότι δεν καθορίζονται από την αναπηρία ή την ασθένειά τους:
Ερωτεύονται και αγαπούν όπως οποιοσδήποτε άλλος και έχουν κάθε δικαίωμα στη σεξουαλική ζωή.
Ακολουθούν μερικές πρακτικές συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν όσους βρίσκονται σε σχέση και αντιμετωπίζουν θέματα σχετικά με την αναπηρία και τη σεξουαλικότητά τους:
- Επικοινωνήστε. Συζητήστε ανοιχτά τα συναισθήματα και τις ανησυχίες σας με τον σύντροφό σας, καθώς είναι ο καλύτερος τρόπος για να λύσετε μαζί τα προβλήματα. Δηλώστε σαφώς τις ανάγκες σας, όχι μόνο όσον αφορά το σεξ, αλλά και για την καθημερινή ζωή.
- Διαβάστε, ενημερωθείτε. Μάθετε ό, τι μπορείτε για το σεξ σε σχέση με την κατάσταση ή την αναπηρία σας.
- Ζητήστε βοήθεια. Εάν νιώσετε ότι δεν μπορείτε μόνοι εσείς και ο σύντροφός σας να διαχειριστείτε τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε, αξίζει να αναζητήσετε τη βοήθεια ενός ειδικού που έχει και τον ρόλο ενός εξωτερικού παρατηρητή.
- Φροντίστε και προσέξτε ο ένας τον άλλον. Παρατηρείστε τυχόν σημάδια κακής υγείας ή ψυχολογίας, όπως η κατάθλιψη. Είναι φυσικό να αισθάνεστε λυπημένοι, αλλά η κατάθλιψη είναι κάτι παραπάνω από θλίψη και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Εάν ο σύντροφός σας είναι και ο φροντιστής σας, θυμηθείτε ότι και οι φροντιστές χρειάζονται υποστήριξη και ξεκούραση.
- Αναγνωρίστε τη νέα σας κανονικότητα. Εάν αποκτήσατε την αναπηρία σας από ατύχημα ή χρόνια ασθένεια, προσπαθήστε να αποδεχτείτε ότι η σχέση σας μπορεί να αλλάξει μετά από αυτό. Δείτε αν μπορείτε να βρείτε ένα νέο «φυσιολογικό» για εσάς τους δυο.
- Μην απομακρύνεστε από τους φίλους σας. Η κοινωνική σύνδεση μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε πιο θετικοί για τη ζωή.
Αν νιώθετε σωματικό πόνο, μπορείτε να αναζητήσετε τη σεξουαλική ευχαρίστηση βασισμένοι σε τρόπους που ελαχιστοποιούν την ταλαιπωρία, όπως ειδικά βοηθήματα.
Αν αισθάνεστε κουρασμένοι και με πεσμένα επίπεδα ενέργειας, μπορείτε ακόμη και τότε να κάνετε σεξ. Το σεξ μπορεί να είναι και πιο αργό/εύκολο: Δεν χρειάζεται να είναι μαραθώνιος.
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση
Ένα παιδί ή έφηβος με αναπηρία χρειάζεται να λάβει την ενδεδειγμένη σεξουαλική εκπαίδευση εξίσου με ένα παιδί χωρίς αναπηρία. Εκτός από μια γενική προσέγγιση της σεξουαλικής εκπαίδευσης, η διαπαιδαγώγηση για ένα παιδί με αναπηρία θα πρέπει επίσης να καλύπτει ζητήματα που το αφορούν και να παρέχεται με τρόπο που το ίδιο μπορεί να κατανοήσει. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να καθίσταται σαφές ότι μπορεί να χαρεί μία ρομαντική και σεξουαλική ζωή όπως όλοι οι υπόλοιποι, καθώς έχει κάθε δικαίωμα σε αυτή.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_facebook][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_tweetmeme][/vc_column][/vc_row]