Οι γυναίκες με ενδομητρίωση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αναφέρουν επιστήμονες από τις ΗΠΑ.
Σε έρευνα που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν ότι έχουν αυξημένες πιθανότητες πρόωρου τοκετού, αποβολής, απόκτησης μωρού με χαμηλό βάρος γέννησης, επιπωματικού (ή προδρομικού) πλακούντα και καισαρικής τομής.
Υπολογίζεται ότι μία στις δέκα γυναίκες πάσχουν από ενδομητρίωση. Η εγκυμοσύνη παραδοσιακά πιστευόταν ότι την βελτιώνει και ότι καταπραΰνει τα συμπτώματά της, αλλά στην πραγματικότητα οι εκβάσεις της στις ασθενείς δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς, γράφουν οι ερευνητές στο επιστημονικό περιοδικό Fertility and Sterility.
«Είναι γνωστό ότι η ενδομητρίωση αλλάζει την φυσιολογία της γυναίκας με τρόπους που μπορεί να επηρεάσουν πολλά στάδια της κυήσεως», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Vincenzo Berghella, καθηγητής Γυναικολογίας και διευθυντής του Τομέα Μητρικής Εμβρυϊκής Ιατρικής στο Τμήμα Μαιευτικής-Γυναικολογίας του Ιατρικού Κολεγίου Sidney Kimmel που ανήκει στο Πανεπιστήμιο του Τζέφερσον. «Για παράδειγμα, την φυσιολογική πορεία της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά η φλεγμονή στο ενδομήτριο και η παρεμπόδιση της δράσης της προγεστερόνης κατά την εμφύτευση του εμβρύου και σ’ όλη τη διάρκεια της κυήσεως, που συνοδεύουν την ενδομητρίωση».
Οι προγενέστερες μελέτες που είχαν εξετάσει το θέμα είχαν καταλήξει σε αντιφατικά ευρήματα, πρόσθεσε, επισημαίνοντας ότι η παρούσα μελέτη που είναι μία μετανάλυση, δηλαδή συνδυασμένη ανάλυση πολλών παλαιότερων, μπορεί να συμβάλλει στην αποσαφήνιση της κατάστασης.
Η μετανάλυση αυτή εξέτασε τα δεδομένα από 24 δημοσιευμένες κλινικές μελέτες με 1,9 εκατομμύρια εθελόντριες. Το 2,7% από αυτές (οι 52.111) είχαν διαγνωστεί με ενδομητρίωση πριν μείνουν έγκυοι, ενώ οι υπόλοιπες δεν έπασχαν από τη νόσο.
Σε σύγκριση με τις υγιείς γυναίκες, όσες έπασχαν από ενδομητρίωση διέτρεχαν κατά 63% μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού και κατά 75% μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής.
Είχαν επίσης τριπλάσιο κίνδυνο να παρουσιάσουν επιπωματικό πλακούντα, μία κατάσταση κατά την οποία ο πλακούντας στηρίζεται (προσφύεται) στο κατώτερο τμήμα της μήτρας και όχι στο ανώτερο ή στα πλάγιά της. Αυτό έχει ως συνέπεια να καλύπτει εντελώς το στόμιο που οδηγεί στον τράχηλο της μήτρας. Ο επιπωματικός πλακούντας μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αιμορραγία κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό και η γυναίκα μπορεί να χρειασθεί καισαρική τομή.
Η νέα ανάλυση έδειξε επίσης ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση είχαν κατά 57% περισσότερες πιθανότητες να χρειασθούν καισαρική τομή, καθώς και 27% περισσότερες πιθανότητες να γεννήσουν χαμηλού σωματικού βάρους μωρό.
Αντιθέτως, δεν φάνηκε να συσχετίζεται η ενδομητρίωση με την υπέρταση της κυήσεως ή την προεκλαμψία (κατ’ αυτήν, συνυπάρχει υπέρταση με αυξημένες πρωτεΐνες στα ούρα).
Τα ευρήματα αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι οι ασθενείς πρέπει να έχουν το νου τους στη διάρκεια της κυήσεως, ώστε να απευθύνονται με το παραμικρό ύποπτο σύμπτωμα στον μαιευτήρα τους, καθώς και να τηρούν απαρέγκλιτα τις συστάσεις του όσον αφορά τον τρόπο ζωής και τον προληπτικό έλεγχό τους, λένε οι ερευνητές.
Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουν τόσο οι ίδιες όσο και οι μαιευτήρες τους τον κίνδυνο αποβολής, πρόωρου τοκετού, επιπωματικού πλακούντα, καισαρικής και λιποβαρούς βρέφους που διατρέχουν, ώστε να παρακολουθείται στενά η εγκυμοσύνη τους, καταλήγει ο δρ Berghella.
Διαβάστε περισσότερα:
Ενδομητρίωση και επιθυμία για ένα παιδί
Ενδομητρίωση: Μεγάλη καθυστέρηση στη διάγνωση.
Τι μπορεί να περιορίσει την αρνητική επίδραση της ενδομητρίωσης στη γονιμότητα